جایگاه طراحی نما در فرآیند طراحی معماری ، نمونه موردی:آثار دوره پهلوی اول

نمای شهری در گذر زمان همواره از عوامل مختلف کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تاثیر پذیرفته و در نسبت با آن ها کلیت خویش را شکل داده و انسجام بخشیده است. یکی ازمهم ترین اجزا و عناصر کالبدی شهری که به ویژه در نسبت با شهروند و تقویت حس مکان در فضای شهری موثر واقع می گردد، ترکیب نمای ساختمان ها و به عبارت دیگر، نمای شهری است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی و تحلیل نمای بناهای عصر پهلوی می باشد. صاحب نظران بر این عقیده اند که معماری عصر پهلوی در تداوم معماری دوره دوم قاجاریه با شیوه های تهرانی(سبک تلفیقی)، معماری کلاسیک(سبک نئوکلاسیک) و معرفی چند سبک نوین منجمله معماری مدرن(سبک بین الملل) و معماری نوسنت گرایان است. با شروع دوره پهلوی، عمده تغییراتی در نمای ساختمان ها به وجود آمد. در واقع معماری و شهرسازی این دوره با نفوذ مظاهر و مصادیق مدرنیته در ایران، ماهیت درونی را کنار گذاشت. و رو به عناصر بیرونی و برون گرایی آورد. روش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از منظر روش و تکنیک، واجد روش توصیفی تحلیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

نمای شهری ، دوره پهلوی اول ، فرآیند طراحی ، سبک معماری