نقش واسطه گری استرس شغلی در رابطه بین سرمایه روانشناختی با عملکرد شغلی کارکنان

هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین نقش واسطه­گری استرسشغلی در رابطه­ی بین سرمایه­ی روانشناختی با عملکرد شغلی کارکنان واحد عملیاتیمنطقه­ی دشتگز شرکت نفت و گاز گچساران می­باشد. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهشاز نوع نظری و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه­ی آماری اینپژوهش شامل ۳۰۰ نفر از کارکنان واحد عملیاتی یکی از مناطق شرکت نفت می­باشند. برایتعیین حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد ۱۶۹ نفر به­عنوان حجم نمونهبرآورد شده که با استفاده از  روش نمونهگیریتصادفی ساده انتخاب شده­اند. برای گردآوری داده­ها از ۳ پرسشنامه­ی استرس شغلی،عملکرد شغلی و سرمایه­های روانشناختی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد کهبین استرس و عملکرد شغلی رابطه­ی منفی و معنادار و بین سرمایه­ی روانشناختی وعملکرد شغلی رابطه­ی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین یافته­های پژوهش نشان دادکه استرس شغلی نقش واسطه­ای در رابطه­ی بین سرمایه­ی روانشناختی با عملکرد شغلیایفا کرده و سبب کاهش اثر سرمایه­ی روانشناختی بر روی عملکرد شغلی می­شود.

کلیدواژه ها:

سرمایه روانشناختی ، استرس شغلی ، عملکرد شغلی