اثرات زیست محیطی آفت کش های مصرفی مزارع گندم (Triticum aestivum L.) شهرستان بندر ترکمن، استان گلستان
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 15، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 49
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-15-4_010
تاریخ نمایه سازی: 29 بهمن 1402
چکیده مقاله:
این مطالعه جهت بررسی اثرات زیست محیطی آفتکشهای مصرفی در مزارع گندم (Triticum aestivum L.) شهرستان بندرترکمن در سال زراعی ۱۳۹۹- ۱۳۹۸ انجام شد. اطلاعات مربوط به نام، میزان مصرف و دفعات کاربرد آفتکشهای مصرفی از مزارع به صورت پرسشنامه و مصاحبه حضوری با کشاورزان از ۵۹ مزرعه گندم جمعآوری گردید. شاخص اثر زیست محیطی (EIQ) این آفتکشها از نسخه ۲۰۲۱ سایت مدیریت تلفیقی آفات (IPM) استخراج شد. اثر زیست محیطی آفتکشهای مصرفی در هر مزرعه گندم از مجموع حاصلضرب EIQ آفتکشها در میزان مصرف و دوز مصرفی سموم در واحد هکتار به دست آمد. نتایج نشان داد که نمره نهایی EIQ برای تمامی سموم، بیشترین تاثیر را از بخش بومشناختی میپذیرد. به طوری که به ترتیب حشرهکش ایمیداکلوپراید (۸۸/۹۲)، قارچکش کاربندازیم (۰۰/۸۶)، حشرهکش استامی پراید (۹۵/۷۱)، قارچکش سیپروکونازول (۰۰/۶۷) و حشرهکش دلتامترین (۱۵/۶۵) بیشترین مقدار سمیت برای بخش بومشناختی داشتند. براساس نتایج، قارچکش کاربندازیم بهعنوان خطرناکترین و حشرهکشهای استامیپراید و ایمیداکلوپراید کمخطرترین سموم برای بخش کارگر مزرعه معرفی شد. محاسبه اثر زیست محیطی آفتکشها در واحد هکتار، تنوع عددی بالایی در بین مزارع نشان داد، بهطوری که مزارعی با کمترین میزان این شاخص (شمارههای ۲۵، ۵۵ و ۴۲) اثر زیست محیطی به ترتیب ۳۱/۶، ۰۱/۷ و ۰۲/۷ را نشان دادند. در این مزارع، تنها قارچکش بذرمال کاربوکسین به مقدار ۴۵/۰ و ۵۰/۰ کیلوگرم در هکتار مصرف شده و هیچ آفتکش دیگری در مزرعه استفاده نشده است. در مزارع پرخطر (شمارههای ۴۰، ۱۰، ۳۰، ۹ و ۳۵) با EIQ-FUR برابر با ۴۹/۴۱، ۲۰/۳۳، ۲۰/۳۱، ۸۵/۳۰ و ۶۷/۳۰ بهترتیب بیشترین تاثیر زیستمحیطی در واحد هکتار مشاهده شد. در ادامه، نقشه پراکنش این شاخص در مزارع مورد مطالعه ترسیم شد. نتایج نشان داد که از لحاظ کاربرد آفتکشها در مزارع تنوع زیادی وجود دارد. بنابراین، براساس آن میتوان نقاط هدف برای کاهش مصرف سموم و مناطق با اثرات زیست محیطی بالا را برای کشاورزان مشخص نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مارال نیازمرادی
گروه زراعت، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
حسین کاظمی
گروه زراعت، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
جاوید قرخلو
گروه زراعت، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
افشین سلطانی
گروه زراعت، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
بهنام کامکار
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :