تعیین طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان مبتلا به روابط اعتیادگونه

هدف از انجام این پژوهش مقایسه طرحواره­های ناسازگار اولیه در زنان مبتلا به روابط اعتیادگونه عاشقانه و جنسی وافراد عادی است. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه­ای بود و جامعه آماری شامل تمامی مراجعین زنی بود که به مراکز درمانی و روان­شناختی در شهرهای شیراز و کرمان از فروردین ماه ۸۸ تا بهمن ماه ۸۹ مراجعه کرده بودند و پس از انجام مصاحبه بالینی به عنوان موارد مبتلا به روابط اعتیادگونه تشخیص داده شده بودند. از میان این افراد ۳۰ نفر با روش نمونه­گیری در دسترس و هدفمند انتخاب گردید و از آنجا که اکثر بیماران از قشر دانشجو بودند، بمنظور مقایسه با آن­ها، ۳۰ نفر نیز به عنوان افراد عادی از جامعه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه علوم و تحقیقات فارس به صورت تصادفی انتخاب گردید. جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه­های طرحواره­های ناسازگار یانگ- فرم کوتاه YSQ-SFو پرسشنامه روابط اعتیادگونه استفاده شد. برای تحلیل داده­های پژوهش از شاخص­ها و روش­های آماری شامل میانگین، انحراف معیار و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش، تفاوت معناداری(۰۵/۰p<) را بین گروه زنان مبتلا به روابط اعتیادگونه و گروه زنان فاقد روابط اعتیاد گونه در طرحواره­های ناسازگار اولیه نشان داد. به بیان دیگر، زنان مبتلا به روابط اعتیادگونه در مقایسه با زنان فاقد روابط اعتیادگونه به میزان بالاتری دارای باورهای هسته­ای ناسالم و بنیان­های شناختی ناسازگار می­باشند که در پی آن بر راهکارهای ناکارآمدی که برای کنار آمدن با دیگران استفاده می­کنند، تاثیر می­گذارد و یکی از این راهکارها، دچار شدن به اعتیاد و وابستگی شدید و بیمارگون در روابط خود با دیگران می­باشد.

کلیدواژه ها:

روابط اعتیادگونه ، عشق اعتیادگونه ، رابطه جنسی اعتیادگونه ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، حوزه بریدگی و طرد