واکاوی ابعاد و مولفه های سازمان مربیگرا در دانشگاه ها با روش تحلیل مضمون

سازمان مربی­ گرا یکی از پارادایم ­های جدید در حوزه توسعه سازمانی است که از مربی­گری در جهت تحقق استعدادها و مدیریت دانش سازمانی بهره می­ گیرد. پژوهش حاضر با هدف واکاوی ابعاد و مولفه­ های سازمان مربی­گرا در دانشگاه­ ها انجام پذیرفت. این پژوهش در زمره پژوهش ­های کیفی و در پارادایم قیاسی است که از حیث هدف کاربردی می ­باشد. جامعه آماری این پژوهش خبرگان در حوزه مربیگری شامل اساتید و مدیران دانشگاه­­ های شهر تهران می ­باشند. ۲۵ نفر نمونه موردنظر به روش هدفمند و تکنیک گلوله برفی انتخاب شده ­اند. ابزار گردآوری داده ­ها مصاحبه می ­باشد. داده ­ها به روش تحلیل مضمون و با استفاده از نرم ­افزار اطلس ATLAS.TI تحلیل شده ­اند. نتایج حاصل از پژوهش، سه بعد شامل ویژگی ­های مربیان، ویژگی­ های متربیان و ویژگی­ های سازمانی را شناسایی نمود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، پیشنهاد می­ شود در جهت استقرار موثر سازمان مربی­گرا در دانشگاه ­ها به مولفه ­ها و شاخص ­های سه بعد مذکور پرداخته شود تا با آموزش اصول و مهارت­ های مربی­گری به مدیران، زمینه آمادگی و پذیرش متربیان جهت سازگاری با تغییرات فراهم شود؛ در این راستا لازم است با تغییر در استراتژی ­های مدیریتی، بکارگیری ساختار سازمانی منعطف با سلسله ­مراتب اندک، نهادینه کردن فرهنگ حامی مشارکت، یادگیری و خلاقیت و استفاده از فناوری ­های الکترونیک اطلاعات و ارتباطات به ­روز، بستر موردنیاز جهت بدل شدن دانشگاه ­ها به سازمان مربی­گرا را مهیا نمود.

کلیدواژه ها:

مربی گری ، سازمان مربی گرا ، دانشگاه ، تحلیل مضمون