سرمایه اجتماعی همسایگی و تاثیر آن بر رعایت حقوق همسایگی

همسایگی بیش از هر چیز دیگر بیانگر نیاز انسانها به همدیگر و یکی از مهمترین رابطه های نخستین است. هویت محله ای زمینه ی مناسبی برای رشد و ارتقای وابستگی، تهعد و مشارکت افراد در محله است. یافته های تحققیق حاکی از آن است که: ۷ درصد پاسخگویان با یک نفر یا هیچ یک از همسایگان خود دوست بوده و ۵۷.۳ درصد پاسخگویان با دو نفر یا بیشتر همسایگان خود دوست هستند. ۷۴.۱ درصد پاسخگویان به ندرت با همسایگان خود به سینما یا گردش می روند و یا اصلا نمی روند. ۲۵.۹ درصد نیز غالبا یا گاهی این کار را انجام می دهند. دعوت از همسایگان در مهمانی از سوی ۸۲ درصد برای یک نفر یا دو نفر آنان اتفاق افتاده و برای ۱۸ درصد دو نفر یا بیشتر از همسایگان خود را در مهمانی دعوت می کنند. ۴۳.۱ درصد پاسخگویان با پنج نفر یا کمتر از همسایگان خود در کوچه و خیابان سلام و احوال پرسی می کنند. ۵۶.۹ درصد با شش نفر یا بیشتر همسایگان خود این کار را انجام می دهند. ۴۲.۵ درصد پاسخگویان هرگز و یا به ندرت با همسایگان خود به گفتگو می پردازند و ۵۷.۵ درصد آنان غالبا یا گاهی این کار را انجام می دهند. یافته های تحلیلی تحقیق نیز نشان می دهد که هرچقد سرمایه اجتماعی همسایگی بین شهروندان زیاد باشد، بیشتر حق و حقوق همسایگی و آپارتمانی را رعایت می کنند. همچنین وضعیت سرمایه همسایگی شهروندان بر اساس مشخصات فردی و دموگرافیک آنها در این تحقیق مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرده است.

کلیدواژه ها:

"سرمایه اجتماعی" ، "سرمایه همسایگی" ، "فرهنگ آپارتمانی"