مدل سازی کاهش مدت زمان مسدودی زیرساخت های خطوط راه آهن و بهینه سازی آن از طریق مدل هوشمند تعیین فواصل تعمیر و نگهداری شبکه انتقال مخابرات نوری

قابلیت نگهداری و تعمیر (Maintenance) احتمالی است مبنی بر اینکه شرایط نگهداری، در مدت زمان مشخص با بکار گیری روش ها و منابع مشخص می تواند اجرا شود. اهمیت سطح نگهداری و تعمیر و یهینه سازی آن ( نت) از این جهت بالاست که مسدودی خط منجر به کاهش ترافیک و بهره وری، ضرردهی شبکه ریلی و گاها وقوع سوانح غیر قابل جبران در راه آهن می گردد. همچنین قطع شدن و از کار افتادن شبکه های انتقال مخابراتی، منجر به مسدودی خطوط ریلی بر اثر قطع کلیه سرویس های مخابراتی کنترل قطار می شود، زیرا کلیه سرویس های کنترل قطار بر بستر شبکه های مخابراتی می باشند. در بخش مخابرات راه آهن ج.ا.ا، و همچنین زیرساخت های ریلی بر خلاف سیستم نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان، تعمیر و نگهداری اساسا به هنگام از کار افتادگی دستگاهها صورت می گیرد که علاوه بر تحمیل هزینه ها ی اضافی سنگین به راه آهن باعث کاهش بهره وری و افزایش آمار خرابی ها می گردد. از اینرو، تحقیق حاضر می کوشد تا با ارزیابی قابلیت نت فعلی سیستم انتقال مخابرات راه آهن، مدل جدیدی برای افزایش قابلیت نگهداری ارائه نماید که منجر به افزایش بهره وری، ایمنی وکاهش فواصل زمانی مسدودی شبکه خطوط راه آهن گردد. ارائه مدل هوشمند بهینه سازی فواصل تعمیر و نگهداری در این تحقیق منجر به کاهش زمان مسدودی خط می گردد.

کلیدواژه ها:

قابلیت نگهداری ، شبکه انتقال نوری ، خطوط آهنی ، بهینه سازی ، مدل هوشمند