ارائه شاخص های الگوی مطلوب سیاست گذاری محتوای رسانه های اجتماعی با توجه به شاخص های اخلاقی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 90
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJEST-18-0_006
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1402
چکیده مقاله:
زمینه: یکی از دغدغه های سیاستگذاران فضای مجازی، ارائه شاخص هایی برای طراحی الگوی بومی مدیریت محتوای رسانههای اجتماعی است. این الگو باید بر مبنای اخلاق «مشروع مقبول» و «مقبول مشروع» باشد. مدل های رایج طراحی سیاست گذاری در کشور از جامعیت کافی برای سیاستگذاری محتوای رسانههای اجتماعی برخوردار نیستند چون در این مدل ها برخی از شاخص های اخلاقی تاثیرگذار برای طراحی مدل مغفول می ماند. در این پژوهش، الزامات استفاده از یک الگوی بومی برای سیاستگذاری و شاخصهای مناسب جهت طراحی آن بررسی شده است.
روش: این تحقیق از روش مرور سیستماتیک بر داده های کیفی استفاده کرده است. جامعه تمامی مقالات، پژوهشها، طرحها و گزارشهای تحقیقاتی به زبان فارسی و انگلیسی در خصوص شیوه طراحی سیاستگذاری رسانه ای و به ویژه رسانه های اجتماعی است. همچنین پژوهش های مرتبط با طراحی و تحلیل مدلهای سیاستگذاری عمومی در بازه زمانی ۱۳۸۶ تا ۱۴۰۰ مد نظر گرفت. محقق برای تحلیل اطلاعات به کدگذاری محتوای منابع پرداخته است.
یافته ها: محقق ۳۰ منبع داخلی و خارجی را با رعایت اصول ورود و خروج منابع در روش نظام مند مورد بررسی قرار داد. از بین منابع، ۱۱ مورد انتخاب شد. محتوای این منابع براساس پرسش های تحقیق با کمک قواعد اجرای مرور نظام مند بررسی شدند.
نتیجه گیری: از میان رویکردهای موجود، مدل عقلانیت اسنلن از جامعیت بیشتری برخوردار بود.مطابق این مدل هر رویکردی در سیاستگذاری باید الزامات عقلایت چهارگانه اقتصادی، سیاسی، قانونی و حرفه ای را رعایت نماید. بنابراین به نظر می رسد یک الگوی بومی سیاستگذاری برای رسانه های اجتماعی هم بایستی به الزامات عقلانیت توجه داشته باشد و هم از منظر اخلاقی به دنبال یافتن بیشترین فایده و کمترین هزینه باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
تکتم عین اللهی
انشجوی دکتری مدیریت رسانه، دانشکده مدیریت و اقتصاد واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
حسن خجسته باقرزاده
۲. گروه مدیریت استراتژیک، دانشکده صدا وسیما، تهران، ایران.
توحید محرمی
۳. پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، تهران، ایران.
علی اکبر فرهنگی
۴. گروه مدیریت رسانه، دانشکده مدیریت و اقتصاد واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :