مسئولیت سازمانهای بین المللی در حمایت از اقتصاد سبزحمایت و الزام به تولید سبز در عرصه جهانی

محیط زیست و اهمیت آن همواره مورد تاکید جوامع بشری بوده است ، تا آنجا که حقوق بین الملل به عنوان یک راهکار برای تبیین و حفظ آن مورد قبول جامعه ملل قرار گرفت . چرا که به صدا درآمدن زنگ خطر برای کره زمین، همگان خصوصا سازمان ملل متحد را واداشت تا با برنامه ملل متحد برای محیط زیست (unep) در پی شناسایی شاخصهای پررنگ محیط زیستی در جهت حفظ صلح و امنیت بین المللی بهعنوان اصلیترین وظیفه سازمان ملل متحد و سپس ارتقای شیوه های مصرف و تولید پایدار بهعنوان کلید توسعه پایدار، باشند. اهمیت نقش سازمانهای بین المللی همچون بانک جهانی ، سازمان تجارت جهانی ، اتحادیه محیط زیست و دیگر سازمان ها در کنار سازمان ملل متحد در اجرایی شدن اهداف تعریف شده محیط زیستی با همکاری بخش خصوصی امکانپذیر میباشد، اما وجود مشکلات متعدد و وضعیت فعلی محیط زیست گواه از عدم کفایت برنامه های تعریف شده است. از آنجا که بیشترین آسیب به محیط زیست در راستای اهداف اقتصادی بوده است ، پس بایستی به بررسی حمایت از تولیدکنندگان سبز و یافتن راهی جهت کاهش اقتصاد قهوه ای (استفاده بیش از حد منابع فسیلی و غیر قابل تجدید) با حفظ فایده موثر و تداوم فعالیت و ایجاد رقابت در عرصه اقتصادی بپردازیم . در این مقاله با استناد به ماده یک منشور ملل متحد مبنیبر حفظ صلح و امنیت بین المللی، و محیط زیست به عنوان یکی از مسائل بالقوه تشکیل دهنده چالشهای بین المللی ، بایستی با استفاده از ظرفیت سازمانهای بین المللی خصوصا سازمان ملل ، معاهده ای عام الشمول و لازم الاجراء با محوریت مالیات سبز تدوین نمود تا کشورهای صنعتی ملزم به انتقال تکنولوژی تولید سبز و سایر کشورها نیز ملزم به رعایت آن شده و عواقب عدم اجرای آن با ابزار مالیات سبز تنظیم و در خدمت حفظ محیط زیست جهانی قرار گیرند.