شایستگی های هیبریدی معلمان: راهکاری برای اثربخشی تدریس در دوران پساکرونا

هدف اصلی این پژوهش، شناسایی شایستگی های ترکیبی معلمان: به عنوان راهکاری برای اثربخشی تدریس در دوران پساکرونا می باشد. این پژوهش کیفی با استفاده از روش هفت مرحله ای ساندلوسکی و باروسو انجام گرفته است. تیم فراترکیب شامل سه نفر متخصص برنامه ریز درسی و یک نفر متخصص روش پژوهش فراترکیب بود. براساس جستجوی ابتدایی در پایگاههای فارسی و لاتین با کلید واژههای مشخص شده، ۴۵ منبع واجد شرایط تشخیص داده شدند. در مرحله بعد، منابعی که دارای نویسندگان مشترک یا یافتههای تکراری حذف شد و ۲۹ منبع در انتهای غربالگری باقی ماند. اعتبار داده ها با استفاده از روشهای اعتبارپذیری، انتقال پذیری و همسوسازی داده ها و اعتمادپذیری نیز با هدایت دقیق جریان جمع آوری اطلاعات و همسوسازی محققان تائید شد. نتایج نشان می دهد که شایستگی های حضوری و مجازی معلمان می توانند به طراحی یک مدل شایستگی ترکیبی معلمان منجر شوند. شایستگی های حضوری شامل مهارت های شناختی، تعاملی و عاطفی در حضور فیزیکی دانش آموزان می باشند، در حالی که شایستگی های مجازی شامل مهارت ها و توانایی های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات در محیط مجازی هستند. ارتقاء این شایستگی ها می تواند به بهبود عملکرد آموزشی و ایجاد انگیزه یادگیری در دانش آموزان کمک کند. با توجه به پیچیدگی های جامعه و انتظارات روزافزون از مدارس و معلمان، استفاده از این شایستگی ها در آموزش ضروری و پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

شایستگی هیبریدی ، تدریس اثربخش ، معلم ، پساکرونا