رابطه هوش هیجانی با سبک های رهبری تحول گرا و عمل گرا در مدیران میانی

مقاله حاضر به بررسی رابطه هوش هیجانی با سبک رهبری تحول گرا و عمل گرا از دیدگاه مدیران میانی در آموزش .پرورش پرداخته است. برای انتخاب گروه نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۱۲۴ نفر (۱۱۰ مرد و ۱۴ زن) انتخاب شدند . ابزار سنجش این پژوهش دو پرسشنامه به ترتیب؛ ۳۳ سوالی هوش هیجانی مایر و سالوی (۲۰۰۰) و پرسشنامه ۳۸ سوالی سبک رهبری تحول گرا و عمل گرا، باس و آلیو(۱۹۹۵) بود. اعتبار ابزار سنجش بوسیله آلفای کرونباخ محاسبه که مقدار آن برای هوش هیجانی (۰/۷۴) و برای سبک رهبری (۰/۸۰) بود. روایی هر دو ابزار به وسیله روایی صوری بررسی شد. سپس داده ها بوسیله آزمون های همبستگی و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج همبستگی نشان داد که رابطه مولفه های خودانگیختگی، همدلی، مهارت اجتماعی هوش هیجانی با سبک رهبری تحول گرا مثبت و معنادار بود. همچنین رابطه مولفه ها ی خود آگاهی، خودتنظیمی و همدلی هوش هیجانی با سبک رهبری عمل گرا مثبت و معناداربود. نتایج رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که سبک رهبری تحول گرا به وسیله مولفه همدلی وسبک عمل گرا به وسیله مولفه های خودآگاهی و همدلی تبیین می شوند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خودانگیختگی ، همدلی ، مهارت اجتماعی ، خودآگاهی