مدل یابی ساختاری راهبردهای انگیزشی و انگیزه یادگیری بر پیشرفت تحصیلی ریاضی بامیانجیگری ها سبک ی یادگیری و خودکارآمدی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی ریاضی با میانجی گری سبک ها ی یادگیری و خودکارآمدی انجام شد.روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود.برای انجام این تحقیق ۳۲۶ نفر از دانش آموزان پایه دوم تجربی نیمسال اول ۸۹ -۸۸ با روش سرشماری کامل از مدارس شهر یاسوج انتخاب شدند.در این تحقیق برای جمع آوری اطلاعات از ۴ پرسشنامه برگرفته شده از منابع معتبر استفاده شده که شامل راهبردهای انگیزشی برای یادگیری،خودکارآمدی، سبک ها ی یادگیری و انگیزه پیشرفت یم باشند. پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز با نمره پایانی درس ریاضی ۲ در نوبت اول سنجیده شد .نتایج تحلیل داده ها نشان داد که مدل با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد و تاثیر مستقیم خودکارآمدیبرپیشرفت تحصیلی،سبکها ی یادگیری بر پیشرفت تحصیلی،انگیزه پیشرفت بر پیشرفت تحصیلی ،خودنظم دهی بر خودکارآمدی و خودنظمدهی بر خودکارآمدی و خودکارآمدی بر باورهای انگیزشی تایید شد.در حالیکه تاثیرات مستقیم خودنظمدهی بر پیشرفت تحصیلی معنادار نبود .سبک ها ی یادگیری،انگیزه پیشرفت و خودکارآمدی بهترین پیش بینی کننده های پیشرفت تحصیلی م یباشند .خودنظم ده ی با میانجیگری خودکارآمدی به صورت مستقیم ،باورهای انگیزشی با میانجی خودکارآمدی بر پیشرفت تحصیلی تاثیر دارند. انگیزه پیشرفت به صورت غیرمستقیم بر پیشرفت تحصیلی تاثیر دارد

کلیدواژه ها:

مدل یابی ساختاری ، پیشرفت تحصیلی ، راهبردهای انگیزشی ، خودکارآمدی