بررسی نشانه های کلامی احساس کهتری در شعر علی فوده از منظر رویکرد روانشناسی فردنگر آلفرد آدلر

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 31

فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IERF-6-3_002

تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1402

چکیده مقاله:

یکی از مباحث رایج در نقد ادبی، نحوه انعکاس دغدغه های روحی ادیب در اثر وی است و از آن جا که متون ادبی بخصوص شعر، بن مایه های خود را از عمق روح آدمی می گیرد، می توان بر اثرپذیری آفرینش های ادبی از شرایط روانی حاکم بر شخصیت ادیب، اشاره کرد. روان شناسی فردنگر به عنوان یکی از نظریه های شخصیت اطلاق می شود که آلفرد آدلر، روان­شناس اتریشی، آن را پایه گذاری کرد. براساس این رویکرد، یکی از حالات روانی که در آغاز زندگی هر فرد در شخصیت وی شکل می­گیرد و تا پایان عمر، اثرات خود را در جنبه­های مختلف رفتار وی بر جای می­گذارد، احساس کهتری یا همان احساس خودکم بینی است که اصلی­ترین نیروی تشویق کننده­ آدمی برای رسیدن به اهداف و آرزوهای وی محسوب می­شود. از دیدگاه روان شناسی فردنگر، تلاش برای برتری، در نتیجه­ی همین احساس حقارت صورت می­گیرد و به شخصیت فرد، انسجام می بخشد. بر اساس این رویکرد همه­ی انسان ها احساس کهتری را در خود دارند و تنها درجات این احساس متفاوت است. اگر احساس کهتری از حد خود تجاوز نکند، سبب پیشرفت و برتری آدمی می­شود، و در صورت عدم کنترل این احساس، در نهایت منجر به عقده­ی حقارت فرد می­شود. احساس کهتری در صورت­های گوناگون خود از موقعیت خاص هر انسان در دوران کودکی، چگونگی تربیت اولیه، شرایط روحی، اجتماعی، سیاسی و جغرافیایی انسان ها تاثیر می پذیرد. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی تلاش دارد تا نشانه­های زبانی احساس کهتری در شخصیت علی فوده شاعر معاصر فلسطین بر اساس نظریه آلفرد آدلر، مورد بررسی قرار دهد. از جمله این نشانه­ها در شعر علی فوده می توان به لحن توبیخی و سرزنش­گر (با بهره گیری از واژگونه سازی)، کلام مفتخرانه (با بهره گیری از ضرب آهنگ هزج یا کوتاه گزینی مصراع ها به همراه خاتمه گزینی هجاهای کشیده، تکرارآفرینی دال های هویتی)، تناقض گویی(با بهره گیری از فضاسازی تناقض گونه در مفهوم یا ترتیب واژگان)، گلایه از شرایط و اوضاع زمانه (با بهره گیری از گزینش نیازهای اولیه انسان)، استفاده از ترانه­های محلی و واژه­های بیگانه (با بهره گیری از ستیز واژگانی) اشاره کرد که همگی تحت تاثیر محیط اجتماعی نامناسب و نیز شرایط سخت زندگی خانوادگی وی، مجال بروز یافتند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

فاطمه جمشیدی

PhD in Arabic language and literature, Faculty of Literature and Humanities, Yazd University

وصال میمندی

Associate Professor, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Yazd University

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Ahmad Badawi, A., (۱۹۹۶) The Foundations of Literary Criticism in ...
  • Baron, R., (۲۰۰۹) Social psychology, translated by Youssef Karimi, ۲th ...
  • Pournamdarian, T., (۱۹۹۵) Travel in the fog, Tehran: winter Publishing. ...
  • Al-Hajajara, S., (۲۰۱۲) Khamriyat Abi-Nowas and Muslim bin Walid, a ...
  • Toghyani, E., (۲۰۰۵) Shiite thought and poetry of the Safavid ...
  • Fouda, A., (۲۰۰۳) Al-Aaamal Al-Shaariyyah, Beirut: Al-Arabiya Foundation. [In Arabic]Feist, ...
  • نمایش کامل مراجع