بررسی رابطه شوخ طبعی معلمان با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ری

پژوهش حاضر رابطه شوخ طبعی معلمان با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ری را موردبررسی قرار داده است. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه معلمان و دانش آموزاندختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر ری در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند که تعداد ۲۶۸ نفر به طور دردسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های شوخ طبعی مارتین و همکاران در سال ۲۰۰۳ و پرسشنامهخودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینکز (۱۹۹۹) پاسخ دادند. نتایج با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیونمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

شوخ طبعی ، معلمان ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان