اثربخشی برنامه آموزشی سازمان یافته بر یادگیری دانش آموزان دارای اختلال خواندن

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه آموزشی سازمانیافته بر یادگیری کودکان دارای اختلال خواندن دانش آموزان ابتدایی شهر قزوین انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش و ماهیت ، از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه است . جامعه مورد مطالعه این پژوهش را دانش آموزان پسر پایه چهارم شهر قزوین در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل ۳۰ دانش آموز دارای اختلال یادگیری خواندن در شهر قزوین بود که ابتدا به روش نمونه گیری هدفمند از بین جامعه آماری انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره گروه آزمایش و گروه گواه جایگزین شدند. پس از اجرا ی پیش آزمون گروههای آزمایش به مدت ۱۱ جلسه ۴۵ دقیقه ای تحت راهبردهای آموزش سازمان یافته قرار گرفتند اما برای گروه گواه آموزشی برگزار نشد. سپس پس آزمون خواندن درگروههای مذکور اجرا شد. دادههای این پژوهش در سطح آمار توصیفی با استفاده از مشخصه های آماری مانند میانگ ین ، انحراف معیاروبرای آزمون فرضیه ها و تعیین معناداری تفاوت میان نمرههای گروه آزمایش و گواه در متغیر وابسته ، از آزمون تحلیل کوواریانس (Ancova) بهره گرفته شد که با استفاده از نرم افزار ۲۲SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که ، برنامه آموزش سازمانیافته در رفع اختلال یادگیری خواندن اثربخش نبود به نحوی که بین خواندن در گروه گواهوخواندن در پس آزمون گروه آزمایش تفاوت معنی دار وجود نداشت .

کلیدواژه ها:

اختلال خواندن ، اختلال یادگیری ، برنامه آموزشی سازمان یافته .