رابطه هدف گرایی و شادی

شادی بنیادی ترین مفهوم در روانشناسی مثبت­گرا است و از این رو شمار پژوهش­هایی که به عوامل مرتبط با آن پرداخته اند هر روز فزونی می یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی  ابعاد انگیزشی احساس شادی بود. در این راستا تاثیر انواع هدف گرایی, شامل تسلط خواهی، عملکرد گرایشی، و عملکرد پرهیزی بر میزان شادی مورد مطالعه قرار گرفت. شرکت­کنندگان پژوهش، شامل ۴۹۰ دانشجوی دختر (۲۸۰نفر) و پسر (۲۱۰ نفر) دانشکده های مختلف دانشگاه شیراز بودند. برای سنجش شادی از پرسشنامه تجدیدنظرشده شادی آکسفورد و برای تعیین انواع هدف­گرایی از پرسشنامه اهداف پیشرفت استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها به روش آلفای کرونباخ و روایی آنها به شیوه تحلیل عوامل و همبستگی گویه نمره کل، تعیین شد. در مورد پرسشنامه آکسفورد همبستگی با مقیاس تک سوالی اندرو  وایتی (۱۹۷۶) نیز به عنوان شاهدی بر روایی در نظر گرفته شد. نتایج بیانگر روایی و پایایی مطلوب پرسشنامه ها بود. با استفاده از رگرسیون چندمتغیره به  شیوه همزمان رگرسیون شادی روی انواع هدف گرایی محاسبه شد. یافته ها نشان داد که هدف تسلط به شیوه مثبت و معنی دار و هدف عملکرد پرهیزی به گونه منفی و معنی دار پیش بینی کننده شادی بودند. در مورد هدف عملکرد گرایشی جهت پیش بینی مثبت بود اما قدرت پیش بینی ضعیف بود. نتایج حاصله موید فرضیه پژوهش مبنی بر تاثیر نوع اهداف بر شادی، و نشانگر ابعاد انگیزشی شادی بود.

کلیدواژه ها:

شادی ، هدف گرایی ، انگیزش پیشرفت