عملکرد حافظه ی شرح حال (اختصاصی بودن جنبه های معنایی و رویدادی) در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 41
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSYCH-5-17_007
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1402
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر شامل دو مطالعه است که به بررسی رابطه بین توانایی دستیابی به موارد شرح حال اختصاصی از حافظه و نشانههای PTSD میپردازد. مطالعهی اول شامل یک گروه از مبتلایان به PTSD ناشی از جنگ، به عنوان گروه آزمایشی و دو گروه کنترل (Non-PTSD و سالم) بوده و مطالعهی دوم، بر روی بیماران سرطانی مبتلا به PTSD و گروه کنترل سالم انجام شده است. گروهها در متغیرهای سن و هوش همتا شدند. آزمودنیها به دنبال تکمیل مقیاس تجدیدنظر شده تاثیر رویداد (IES-R)، سیاههی افسردگی بک (BDI)، سیاههی اضطراب بک (BAI)، و مقیاس هوش تجدیدنظر شده وکسلر بزرگسالان (WAIS-R)، به تکمیل آزمون حافظهی شرححال (AMT) و مصاحبه حافظه شرح حال (AMI) پرداختند. نتایج مطالعه اول نشان داد که در گروههای دارای سابقهی تروما کاهش اختصاصی بودن خاطرات در AMT و AMI با استرس پس از سانحه وسیعتر همراه میباشد و در بین این گروهها نیز، افرادی که دارای نشانهشناسی شدیدتری بودند، نواقص حافظه وسیعتری نشان دادند. یافتههای مطالعهی دوم حاکی از آن بود که بیماران سرطانی مبتلا به PTSD، در مقایسه با گروه کنترل، قادر به بازیابی جزئیات رویدادی و معنایی کمتری در مورد گذشته شخصی خود میباشند. آنهایی که نشانهشناسی شدیدتری داشتند، خاطرات اختصاصی کمتری را از حافظه بازیابی نمودند. دادههای هر دو مطالعه براساس فرضیه دستیابی توافقی به مواد شرح حال اختصاصی در افراد مبتلا که منعکسکنندهی یک فرآیند تنظیم اثر میباشد، بحث شدهاند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا مرادی
دانشگاه تربیت معلم تهران (خوارزمی)
احمد عبدی
دانشگاه تربیت معلم تهران (خوارزمی)
فهیمه اکرمیان
دانشگاه علامه طباطبایی