کمک طلبی دانش آموزان در جریان حل مساله ریاضی: تاثیر رجحان های هدفی و شرایط هدفی

مطالعه حاضر به این منظور طراحی شد تا نقش اصلی و تعاملی رجحان­های هدفی با  شرایط هدفی (عملکردی و تبحری) بر رفتار کمک­طلبی دانش­آموزان در جریان حل مساله ریاضی بررسی شود. برای این منظور۲۰۰ دانش­آموز پسر پایه سوم راهنمایی به روش تصادفی انتخاب شدند. این دانش­آموزان که از لحاظ توانایی در حل مساله ریاضی به سه مقوله ضعیف، متوسط و قوی تقسیم شده بودند با مطالعه دو سناریو، درجه رجحان خود نسبت به دو ساختار تبحری و عملکردی را تعیین کردند و سپس در شرایط عملکردی یا تبحری به حل ۶ مساله دشوار ریاضی پرداختند. نتایج نشان داد که: ۱ دانش آموزان در شرایط تبحری در مقایسه با شرایط عملکردی، بیشتر اقدام به کمک­طلبی می­کنند. ۲ معلوم شد که دانش­آموزان دارای توانایی بالا، از راهبردهای کارآمدتر کمک­طلبی (اشاره خواستن) استفاده می­کنند. ۳ دانش­آموزان دارای رجحان عملکردی، در شرایط تبحری (در مقایسه با همسالان مشابه خود در شرایط عملکردی) بیشتر به دنبال تایید برمی­آیند.

کلیدواژه ها:

یادگیری خود نظم بخش ، راهبرد های یادگیری ، کمک طلبی تحصیلی ، رجحان هدفی ، ساختارهای هدفی