جایگاه شهرداری در کنترل ترافیک شهری با گسترش حمل و نقل عمومی با رویکرد زیست محیطی

رشد سریع شهرنشینی معضلات فراوانی را به همراه داشته است که یکی از بزرگ ترین و اصلی ترین آن به ویژه درسطح کلانشهرها، معضل ترافیک و سختی رفت و آمد است. استفاده از روش ها و تکنیک های مختلف هوش مصنوعی در حوزه سیستم های حمل و نقل هوشمند به طور گسترده مورد توجه قرار گرفته است و از مفهوم اینترنت اشیا برای تعامل بین عامل ها در شبکه کنترل ترافیک هوشمند استفاده شده است. ترافیک شهری افزایش تراکم ترافیک در معابر شهری اثرات منفی زیان باری نظیر افزایش آلودگی هوا، افزایش مصرف سوخت و افزایش نارضایتی کاربران راه را در پی خواهد داشت. در راستای ساماندهی و استراتژی‎های کلی کنترل تراکم ترافیک را می توان به سه بخش تقسیم نمود که عبارتند از ایجاد محدوده ممنوعه تردد، طرح تردد نوبتی و قیمت‎گذاری تراکم ترافیک می تواند باشد. به طور کلی هدف مدیریت ترافیک، استفاده بهینه از شبکه های راه های ارتباطی موجود و افزایش ایمنی راه ها ست. این هدف باید تا حد ممکن بدون لطمه زدن به محیط زیست تحقق یابد. به عبارت دیگر مدیریت ترافیک، استفاده از امکانات موجود، افزایش بهره وری آنها و حفظ منافع عمومی مربوط به شبکه راه های ارتباطی است. اقدامات مربوط به اعمال مدیریت ترافیک شهری، به نوع ترافیک بستگی دارد .در همین راستا آموزش ترافیک بصورت بنیادی و فرهنگی بهتراست از گروه های سنی پایین و از سطوح کودکستان و دبستان وسپس مدارس راهنمائی و دبیرستان شروع شود تا این فرهنگ از کودکی در خمیر نسل آینده حک شود. در این میان توجه به توسعه حمل و نقل عمومی به عنوان نبض حیات شهرها و تعیین راهبردهایی برای کنترل و مدیریت ترافیک اهمیت دوچندانی دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ترافیک ، آموزش ترافیک ، حمل و نقل عمومی