روش های بازطراحی پارک های شهری با رویکرد ارتقاء سرزندگی شهروندان (مطالعه موردی: منطقه ۱ شیراز )

انگاره مفروض " پویایی شهر به مثابه یک موجود زنده" منوط و ملزم به سرزندگی و نشاط است. خلق و ارتقای سرزندگی در یک فضای شهری مستلزم همسو بودن ویژگی های فضا در پاسخگویی به نیازهای شهروندان است و این امر می تواند به ارتقاء سرزندگی شهروندان را به دنبال داشته باشد. پارک های شهری به مثابه یکی از عناصر مهم فضاهای عمومی، نقش مهمی در تامین اوقات فراغت شهروندان دارند. وجود سرزندگی در این فضاها، زمینه جذب بیشتر جمعیت و ارتقای تعاملات اجتماعی را فراهم می کند. بنابراینهدف پژوهش حاضر روش های بازطراحی پارک های شهری با رویکرد ارتقاء سرزندگی شهروندان (محدوده مورد مطالعه: پارک ۵۰ هکتاری مادر) می باشد. این پژوهش در زمره پژوهش های کاربردی است و به روش توصیفی، تحلیلی و پیمایشی انجام شده و در گردآوری داده های آن، از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شهروندان شهر شیراز می باشد که با توجه به فرمول کوکران تعداد ۳۸۳ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نتایج پزوهش نشان داد که :بازطراحی پارک ۵۰ هکتاری مادر براساس شاخص های : ۱- هویت و حس تعلق، ۲_ آرامش و راحتی و نشاط، ۳_ خدماتی و ۴_ ایمنی و امنیت فضاهای سبز عمومی بر ارتقاء سرزندگی شهروندان شیراز نقش مثبتی دارند.

کلیدواژه ها:

سرزندگی شهری ، بازطراحی ، پارک های شهری ، شهروندان.