بررسی آیات مربوط به توکل در قرآن کریم

توکل اعتماد به خداست، تحصیل اسباب، با توکل منافات ندارد. ولی اسبابی که به طور قطعی باطنی، نه وهمیاثر بخشند. توکل از ترکیب دو عامل توحید انفعالی و قوت قلب ناشی می شود به طوری که فقدان هر یک از این دو، منتهی به عدم توکل می شود اما پیوند آن ها آرامش و طمانینه به ارمغان می آورد. توکل از حیث قوت و شعف دارای سه مرتبه است که در بالاترین مرتبه، انسان همه ی تدابیر و اختیارات را به خداوند واگذار می کند از نظر گستره مراتب توکل غیرقابل شمارش است.راه رسیدن به توکل پس از تحکیم اعتقاد به یگانگی خدا در مقام فعل و اثر ملاحظه آیات و روایات مقایسه ی آینده با گذشته و شنیدن حکایات این باب است. نشانه ی توکل آرامش و رضایت در همه ی احوال است.در آیات و روایات، از توکل به خدا، بهترین تکیه گاه، حقیقت و رکن ایمان، برترین توشه، وسیله ی رهایی از رنج و اضطراب، عامل رشد و تکامل معنوی، بی نیازی و کفایت، دستیابی به عزت، حرمت و ارزشمندی خویشتن یاد شده است.تجربه نشان داده است که توانایی ما بر حل مسائل و مشکلات، رسیدن به اهداف و کنترل داشتن بر رویدادهای زندگی بسیار محدود و ناچیز است. و اگر در این موارد تکیه و اعتماد بر خدا داشته باشیم به تنهایی می توانیم موانع را پشت سر بگذاریم و به اهداف مورد نظر دست یابیم.

کلیدواژه ها:

توکل ، آیات ، روایات ، ایمان