ارائه مدلی جهت ارزیابی راهبردهای یادگیری الکترونیکی موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی راهبردهای یادگیری الکترونیکی موثر بر پیشرفتت حصیلی دانشجویان مجازی بوده است. روش این پژوهش، ۱۳۹۰ تشکیل دادند. بر اساس - توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاههای مجازی ایران در سال ۹۱ جدول مورگان، نهایتا تعداد ۳۶۳ نفر برای پژوهش انتخاب شدند. ابزار تحقیق بر سه نوع است: ۱- پرسشنامه محقق ساخته در خصوص راهبردهای -۳ مقایسه میانگین نمرات دانشجویان طی دو ترم متوالی در ،(α=۰/ -۲ پرسشنامه محقق ساخته رغبت تحصیلی( ۹۲ ،(α=۰/ یادگیری الکترونیکی( ۹۴ آزمونهای پیشرفت تحصیلی (آزمونهای مربوط به واحدهای درسی اخذ شده). روایی پرسشنامه های یاد شده به لحاظ محتوا تامین شده است. مبنای نظری پژوهش حاضر مبتنی بر مدل جامعه تحقیقاتی پیکیانو بوده است که بر این اساس پیش بینی شده است که دانشجویان از طریق حضور اجتماعی، حضور شناختی و حضور یاددهی به تعامل و همکاری با یکدیگر پرداخته و میتوانند پیشرفت تحصیلی داشته باشند. بهطور کلی نتایج پژوهش نشان داد که رابطه بین راهبردهای یادگیری الکترونیکی مبتنی برحضور شناختی، حضور اجتماعی و حضور یاددهی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان مجازی، معنادار ۰) و ضریب تاثیر غیرمستقیم حضور شناختی / ۰)، و حضور یاددهی( ۶۹۵ / ۰)، حضور اجتماعی( ۰۷۸ / بوده است. ضریب تاثیر مستقیم حضور شناختی( ۷۸۹ برابر با AGFI ۰ و شاخص / برابر با ۹۵ GFI ۰) است. بر اساس نتایج جدول فوق، شاخص / ۰) و حضور یاددهی ( ۳۸۶ / ۰/۳۸۴ )، حضور اجتماعی ( ۶۹۵ ) ۰ بوده که حاکی از برازندگی نسبتا مطلوب مدل است. / برابر با ۲۱۴ RMSEA ۰/۹۱ و شاخص  

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: راهبردهای یادگیری الکترونیکی ، دانشجویان مجازی ، دانشگاه مجازی ، حضور شناختی ، حضور اجتماعی ، حضور یاددهی