معلم آینده؛ تغییر در نقش و وظایف در محیط های دیجیتالی بر اساس نظریه ارتباط گرایی

 هدف پژوهش حاضر بررسی و بازتعریف نقش معلم در محیط های جدید و سرشار از فناوری بر طبق دیدگاه نظریه پردازان ارتباط­گرایی است. رویکرد پژوهش کیفی و روش آن، تحلیل محتوای کیفی مایرینگ می باشد. جامعه موردپژوهش کلیه مقالاتی (۹۴ مقاله) هستند که از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۵ در مورد ارتباط نظریه ارتباط­گرایی با یادگیری در ژورنال های معتبر حیطه آموزش و با کلمات کلیدی مشخص یافت شده اند. جامعه نمونه ۱۶ مقاله است که این تعداد، از جامعه براساس اشباع نظری داده ها و به صورت هدفمند انتخاب شدند. داده های پژوهش از تحلیل کیفی - قیاسی اسناد جامعه نمونه گردآوری شدند. با تجزیه وتحلیل داده ها، پاسخ سوال پژوهش در ۱۶ زیر­مقوله مشخص و با روش کدگذاری باز در ۵ مقوله اصلی دسته بندی شدند. نتایج تحلیل منجر به تشخیص نقش های مهم معلم به صورت یک الگو در محیط های آموزشی مبتنی بر فناوری بر طبق نظریه یادگیری ارتباط­گرایی گردید.  

کلیدواژه ها:

ارتباط­گرایی ، معلمان ، محیط های یادگیری دیجیتالی ، مایرینگ