تعیین نقاط مناسب تغذیه مصنوعی با استفاده از مدل های بولین و فازی (مطالعه موردی: آبخوان سفیددشت)

برداشت بی رویه منابع آب زیرزمینی در استان چهار محال و بختیاری منجر به ممنوعه اعلام شدن برخی از دشت های این استان شده است که آبخوان سفیددشت از جمله آن هاست. تغذیه مصنوعی می تواند به عنوان راهکاری موثر برای افزایش سطح آب زیرزمینی و حل بحران آب زیرزمینی در این استان باشد. مهم ترین گام برای انجام موفق تغذیه مصنوعی، مکان یابی مناطق مناسب برای تغذیه مصنوعی است. در این پژوهش، به منظور مکان یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی در آبخوان سفیددشت، فاکتورهای شیب، نفوذپذیری سطحی، ضخامت آبرفت، کیفیت آبرفت و کاربری اراضی مورد بررسی قرار گرفتند و نقشه های مربوط به هر یک از این فاکتورها در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی تهیه شدند. به منظور تلفیق فاکتورهای موثر در تغذیه مصنوعی از دو مدل منطق بولین و منطق فازی استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بر اساس منطق بولین، ۴۳/۱% درصد و بر اساس منطق فازی، ۹۷/۹% درصد از اراضی سفیددشت مناسب تغذیه مصنوعی هستند که با اعمال لایه کاربری اراضی، این مقادیر برای مدل های منطق بولین و منطق فازی به ترتیب به ۹۲/۰% و ۱۲/۴% کاهش یافت؛ بنابراین کاربری اراضی در این دشت، عاملی محدودکننده برای تغذیه مصنوعی است.

کلیدواژه ها:

تغذیه مصنوعی ، منطق بولین ، منطق فازی ، سفیددشت ، استان چهارمحال و بختیاری