پویایی های غیر خطی نرخ بازده ارز در ایران با استفاده از الگوهای غیرخطی بیزین

نرخ ارز، معیار برابری پول رایج یک کشور در برابر پول کشوری دیگر و همچنین نشان دهنده سنجش وضعیت اقتصادی کشور در مقایسه با سایر کشورها است. در این مطالعه، از الگوهای غیر خطی بیزین به منظور بررسی پویایی های غیر خطی نرخ ارز در ایران با تناوب ماهانه در بازه زمانی فروردین ۱۳۸۳ تا آذرماه ۱۳۹۹ استفاده شده است. برای بررسی پویایی های نرخ ارز، مدل های سری زمانی گوناگونی معرفی شده اند که تفاوت اصلی آن ها در تخمین های خطی و غیر خطی است. در زمینه مدل های غیر خطی، امکان بررسی پویایی میانگین غیر خطی شرطی وجود دارد و از آن جا که نرخ های ارز بیان گر قیمت دارایی ها هستند، بنابراین نیاز به ارائه مدل هایی است که ویژگی دم سنگینی توزیع بازدهی نرخ ارز را شامل شده و امکان واریانس های متغیر در هر رژیم را فراهم کند. برای این منظور جهت تخمین مدل خود بازگشت آستانه ای (TAR) به شیوه بیزی از شبیه سازی زنجیره های مارکف با استفاده از الگوریتم نمونه گیری گیبس استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که دو رژیم ارزی وجود دارد که رژیم افزایشی نرخ ارز (رژیم ۲) نسبت به رژیم کاهشی نرخ ارز (رژیم ۱) از انحراف از استانداردهای رژیمی بالاتری برخوردار است که حاکی از تلاطم ارزی بالا در این رژیم و عدم قطعیت بیشتر است. علاوه بر این، تعدیل در رژیم یک به سمت مسیر تعادل بلندمدت، بسیار مطمئن تر از تعدیل به سمت مسیر بلندمدت در رژیم دو است چرا که تغییرپذیری در شرایط افزایش نرخ ارز بسیار زیاد است. همچنین نحوه تعدیل نرخ ارز به سمت تعادل بلندمدت در رژیم ۲ نسبت به رژیم ۱ بسیار سریع تر صورت می پذیرد.

کلیدواژه ها:

بازار ارز ، رویکرد بیزین ، رژیم های ارزی