سنجش رشد بهره وری عوامل تولید (TFP) و اثر مقیاس بر مبنای تابع تجزیه پذیر مرزی (مطالعه موردی صنایع ایران)

در این مقاله نرخ پیشرفت فنی (TP) و بهره وری عوامل تولید (TFP) بر مبنای رویکرد مرز تصادفی (SFA) در ۱۴۰ صنعت ایران بررسی شده است. یافته های تحقیق بیانگر آن است که بیشترین رشد پیشرفت فنی در طی دوره ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۶ مربوط به صنایع تولید مواد پلاستیکی به شکل اولیه و ساخت لاستیک مصنوعی، صنایع تولید وسایل نقلیه موتوری و صنایع تولید محصولات اولیه آهن و فولاد بوده است. همچنین یافته های این تحقیق موید آن است که اولا متوسط رشد TFP در طی دوره مورد بررسی ۲۸/۱ بوده و ثانیا بیشترین نقش در رشد TFP را پیشرفت فنی و پس از آن تغییرات تکنیکی در بخش صنعت داشته است و صنایع تولید قطعات و ملحقات برای وسایل نقلیه موتوری، تولید وسایل نقلیه موتوری، تولید سایر محصولات غذایی طبقه بندی نشده در جای دیگر و تولید محصولات اولیه آهن و فولاد بیشترین نرخ رشد TFP را داشته اند.

کلیدواژه ها:

پیشرفت فنی ، صرفه های مقیاس ، کارایی ، تجزیه پذیری ، بهره وری عوامل تولید (TFP)