تبیین نشانگرهای سبک زندگی علوی به منظور پیشگیری از اختلافاتاجتماعی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تببین نشانگرهای اخلاقی در سیره علوی براساس نامه های نهج البلاغه به منظور پیشگیری از اختلافات و تنشهای اجتماعی انجام گرفته است. این پژوهش به روش کیفی با رویکرد تحلیل مضمون به شیوه قیاسی به جستجوی مضامین مرتب با این مولفه ها در متن ۷۹ نامه از نامه های حضرت علی۷ که در نهج البلاغه ذکر شده اند، انجام پذیرفت. در این پژوهش یافته های حاصل از پژوهش در مرحله ابتدایی ۱۲۷۹ مضمون بود که بعد از حذف کدهای مشترک و اضافه در مرحله دوم ۱۲۱۱ مضمون استخراج شد و در نهایت ۱۳۵ مضمون کلیدی، ۳۲ مضمون یکپارچه و ۲ مضمون کلان در خصوص آموزه های اخلاقی معرفی شد. نتایج حاصل شده در قالب ماتریس مضامین و شبکه مضامین تحلیل گردید و نشانگرهای هنجارهای اخلاقی عبارتند از: اجتماعی، فردی، دینی، آموزشی، خانوادگی، مدیریتی، مالی و نشانگرهای هنجارهای رفتاری عبارتند از: اجتماعی، فردی، دینی، آموزشی، مدیریتی، و مالی از ماتریسها این نتیجه حاصل شد که در در بخش ارتباط میان دو مولفه اخلاق نظری و اخلاق عملی بیشترین ارتباط میان نشانگرهای اجتماعی، فردی، دینی، خانوادگی، از مولفه هنجارهای اخلاقی و شاخص فردی از مولفه رفتاراخلاقی، برقرار میباشد و در نهایت با توجه به شاخصهای پژوهش ازائه شده، پیشنهادانی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، علوی ، هنجار ، اخلاقی ، نهج البلاغه ، اختلافات اجتماعی.