افزایش بهره وری دانشکده های مهندسی با تاکید بر مولفه های هوش مصنوعی و مدیریت آموزشی

هدف و مسئله موردبررسی در این پژوهش، افزایش بهره وری دانشکده های مهندسی با تاکید بر مولفه های هوش مصنوعی و مدیریت آموزشی به منظور بهبود بهره وری در شاخص های: مدیریت یادگیری، مدیریت ساختاری و مدیریت کارکنان و دانشجویان و مسائل مرتبط با دانشکده های مهندسی است. روش تحقیق این پژوهش کیفی-توصیفی است و ابزار گرداوری اطلاعات مطالعات کتابخانه ای،پرسش و پاسخ باهوش مصنوعی و اجرای پرسشنامه براساس تکنیک گزینش نخبگانی است.جامعه مورد بررسی دانشکده های مهندسی و نمونه آماری، دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی است. این مقاله به تحلیل تکنیک های هوش مصنوعی بکار رفته در حوزه مدیریت آموزشی می پردازد دو سیستم های یادگیری هوشمند را بررسی می کند همچنین توجه ویژه ای به سیستم های خبرگانی جلب می شود که در طراحی پلتفرم های یادگیری آنلاین ادغام شده اند. ویژگی های سیستم های هوشمند که امکان سازماندهی فرآیند یادگیری دیجیتالی بهینه را فراهم می کنند، برجسته شده اند. به عنوان مثال، ایجاد یک پروژه آموزشی تعاملی باهدف کسب موفقیت آمیز دانش توسط دانشجویانی که دروس مهندسی را می گذرانند و همچنین بهبود کیفیت این دانش پیشنهاد می شود.روش های اجرای پروژه شامل طراحی و توسعه نرم افزارهای لازم برای ایجاد و راه اندازی پلتفرم های آنلاین است. یعنی یک رویکرد سامانمند شامل تشکیل بانک داده و طبقه بندی داده ها و رویکردی به منظور پردازش هوشمند داده ها برای فعال کردن مدل های یادگیری تعاملی.

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزشی ، هوش مصنوعی ، مهندسی ، آموزش ، تغییر و تحول ، بهره وری