نقش روابط میان معلم و دانش آموز برای رفع اضطراب و کمرویی آنان در مدارس

مدرسه، اولین محیط اجتماعی بعد از خانه است که کودک وارد آن می شود و بسیاری از مهارت های روانی، ارزش ها، هیجانات و باورهای کودک در مدرسه ساخته می شود. عوامل مختلفی وجود دارد که باعث می شود دانش آموز جذب مدرسه شده و یا از آن طرد شود. معلم به عنوان نیروی درجه اول مدرسه می تواند نقش پر رنگی در رابطه با جذب و طرد دانش آموز داشته باشد. به نظر می رسد همه معلمان در گسترش روابط دوستی با دانش آموزان خود به یک اندازه احساس مسئولیت نمی کنند و آن ها از اثرات مثبتی که از طریق روابط خوب با دانش آموزان می توانند به دست آورند، آگاهی مناسبی ندارند. طی مصاحبه ای که از معلمان انجام گرفت، مشخص شد در برخی مدارس معلمان احساس می کنند که موظف به پاسخگویی در رابطه با نیازهای دانش آموزانشان نیستند. از سوی دیگر، ممکن است معلمانی نیز وجود داشته باشند که دارای انگیزه بالایی برای تعامل و ارتباط سازنده و مثبت با دانش آموزانشان هستند. اهمیت تعامل زمانی آشکار می شود که متوجه شویم روابط سالم با دانش آموزان یک پیش شرط برای آموزش موثر است.

کلیدواژه ها:

مدارس ، اضطراب ، دانش آموزان ، کمرویی ، محیط اجتماعی.