جایگاه عزت طلبی درسیاست خارجی دوران صفویه

هدف از انجام پژوهش حاضر جایگاه عزت طلبی درسیاست خارجی دوران صفویه با روش توصیفی-تحلیلی می باشد. یافته های این پژوهش نشان می دهد از آثار مهم عزت نفس، حاکم شدن ارزش های اسلامی در همه زمینهها و در زندگی فردی و اجتماعی است . این ارزش ها در یک تعبیر کلی، همان فرامین الهی و خواستههایی است که مکتب اسلام ، مردم را به رعایت آن الزام کرده است. همچنین دوران صفوی، که دوره بازیابی هویت ایرانی اسلامی بر مبنای تشیع و احیای قدرت از میان رفته کشور محسوب می شود؛ مصداقی از پیشینه تاریخی حضور ریشه دار سابقه ی عزت طلبی ایرانیان در فرهنگ استراتژیکشان بوده است که با تمام فرازو نشیب های تحولات خارجی، همچنان در مرکز تدوین استراتژیهای خارجی قرار داشته و با وقوع انقلاب اسلامی ایران به شکوفایی و بالندگی رسیده است.

کلیدواژه ها:

عزت ، عزت طلبی ، دوران صفویه