بازنمایی امر اخلاقی در سینمای پرمخاطب ایران از سگ کشی تا ﺁتش بس

امروزه روایت سینما ازجمله مهم ترین روایت ها درشکل دهی به سوبژکتیو های فردی و جمعی ماست این روایت را می توان از جهات متعددی مورد تامل قرار داد .این مﻘاله در پی تامل در سینمای عامه ایران ۹۰ پسند نیمه نخست دهه از باب چگونگی بازنمایی امر اخلاقی در آن است .این مﻘاله ضمن بررسی بازنمایی روایت اخلاقی مرجح فیلم های مورد مطالعه نشان می دهدکه کدام روایت یا روایتهای اخلاقی توانسته است گیشه های سینمای ایران را از آن خود کند ازاین رو منظری جهت شناخت تفسیر در اخلاقی این بخش از جامعه با روشی ۸۰۸۵ است .در این مطالعه شش فیلم پرفروش سالهای نشانه شناختی مورد بررسی قرار گرفته اند .جالب آنکه به رغم تفاوتهای متعدد )ژانر، مولف و... (دوگانگیهای متضاد مشترک متعددی در این آثار یافت می شود همچنین تﻘریبا گفتمان اخلاقی مشابهی بر همه این آثار غلبه دارد .رواداری، صداقت، شادی، روابط ناب و یک رنگی ارزشهای ممدوح و تمنا شده در این آثار است .همچنین در عموم این آثار ناسازه گونی میان شیوه روایت در سطح زیرین و ارزشهای مرجح در زمینه رواداری نمود دارد و دیگری در الکن ترین و بی دفاع ترین شکل بازنمایی می شود.

کلیدواژه ها:

:امر اخلاقی ، دوگانگیهای متضاد ، سینمای پرمخاطب ایران ، نشانه شناسی