اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سرمایه روان شناختی و سازگاری نوجوانان دختر بد سرپرست

مقدمه: برخی از مطالعات اهمیت آموزش مهارت های زندگی را بر روی مشکلات روان شناختی تایید نموده اند. در سال های اخیر سازه های جدیدی نظیر سازگاری و سرمایه روان شناختی مطرح شده اند. به همین منظور، هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سرمایه روان شناختی و سازگاری در نوجوانان دختر بدسرپرست شهر دهلران بود. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از طرح(پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل) اجرا گردید. جامعه ی آماری شامل کلیه ی نوجوانان دختر بدسرپرست شهر دهلران بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (پانزده نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ده جلسه (شصت دقیقه ای به مدت دو ماه و نیم)، تحت آموزش مهارت های زندگی قرار گرفتند. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه های سرمایه روان شناختی لوتانز۲۰۰۷ و آزمون شخصیتی کالیفرنیا ۱۹۵۳ به عنوان پیش آزمون و پس آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و نرم افزار SPSS۱۹ استفاده گردید. نتایج: براساس نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری، آموزش مهارت های زندگی باعث افزایش سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، امید، تاب آوری و خوش بینی) و سازگاری (فردی و اجتماعی) در گروه آزمایش گردید. (۰/۰ ۱>P) بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد که آموزش مهارت های زندگی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مناسب برای ارتقای سرمایه روان شناختی و سازگاری نوجوانان دختر بدسرپرست به کار رود.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، سرمایه روان شناختی ، سازگاری ، نوجوانان ، بدسرپرست