بررسی نقش و جایگاه علم در احیای تمدن اسلامی از منظر نهج البلاغه

مسئله بررسی نقش و جایگاه علم موضوعی است که در رابطه با آن پژوهش های زیادی نگارش می شود.همچنین در رابطه با موضوع احیای تمدن اسلامی در نهج البلاغه و بررسی روابط و تاثیرات آنها بر روی هم نیزجای بسی تامل است. پژوهشگران در رشته الهیات و معارف اسلامی همواره بررسی های علمی و پژوهشی خود را در این رابطه در معرض مخاطبین این رشته قرار داده اند. در مقاله حاضر نیز تلاش شده است که این موضوع بیشتر و دقیق تر بسط داده شود. تمدن اسلامی توسط پیامبر اسلام بنیان نهاده شد و در مدت کوتاهی در اقصی نقاط عالم فراگیر شد. پس از پیامبر، حضرت علی نقش بسیار مهمی در تثبیت تمدن اسلامی ایفا نمودروش پژوهش به صورت کتابخانه ای و فیش برداری و استفاده از منابع نظری و تئوری درباره نقش و جایگاه علم و احیای تمدن اسلامی در نهج البالغه بوده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که فاکتور های مورد بحث ارتباط عمیق و غیر قابل اجتنابی با هم دارند و رابطه معنا داری بین داده های پژوهش وجود دارد یافته های تحقیق نشان می دهد حضرت علی بینش تمدنی و شخصیتی تمدن ساز داشته است. نقش اساسی حضرت در تمدن اسلامی، تقویت مولفه های تمدن ساز فرهنگ اسلامی در میان مردم و به کارگیری آن در حکومت خویش است. اخلاق، آزادی، عزت و کرامت انسانی، عدالت، حق مداری، اقتصاد و وحدت و همبستگی از مولفه های اصلی تمدن ساز در سیره و حکومت علوی می باشد. توجه به معیارهایی که علی برای حکومتش ترسیم کرده بود، نشان می دهد رویکرد امام علی رویکردی تمدن ساز بود و هریک از معیارهای حکومت ایشان قدمی برای ساخت و تثبیت تمدن اسلامی بوده است..

کلیدواژه ها:

الهیات ، تمدن اسلامی ، علم ، نهج البلاغه