تلگرام در تجربه زیسته جوانان بزرگسال شهر تهران

در سال‎های اخیر با گسترش روزافزون استفاده از پیام‎رسان‎ تلگرام و قرار‎گرفتن آن در کانون زندگی ما به‎ویژه زندگی جوانان، مسئله تاثیرات گوناگون استفاده از آن برای نسل جوان موضوع پژوهش‎های بسیاری بوده است. بیشتر این پژوهش‎ها اعم از کمی و کیفی بر تاثیرات مخرب استفاده از تلگرام بر کاربران جوان متمرکز بوده‎اند و به تجربه زیسته خود کاربران و این‎که استفاده از این پیام‎رسان برای آنان چه معنایی دارد نپرداخته‎اند. افزون براین، در حالی‎که گروه بزرگی از کاربران تلگرام در ایران را جوانان بزرگسال تشکیل می‎دهند اما این مطالعات بیشتر کاربران جوان را مد نظر داشته‎اند. مطالعه حاضر با اتخاذ روش و رویکرد پدیدارشناسی توصیفی و با گذر از دیدگاه تاثیرات رسانه‎ها، به تجربه زیسته و درک جوانان بزرگسال از پدیده استفاده از تلگرام پرداخته است. جامعه مورد مطالعه ده نفر از جوانان بزرگسال (سنین ۱۹ تا ۲۹ سال) شهر تهران بودند. یافته‎های به‎دست آمده از تجارب زیسته این مشارکت‎کنندگان نشان داد که آنان تلگرام را به‎مثابه یک جریان جمعی تجربه می‎کنند که هر کس بنا به نیاز و انتظاراتش در آن شناور است و نبودن در آن، به معنای از دست‎دادن روابط و ارتباطات روزمره و جدا‎افتادن از دیگران است. در ارزیابی کلی آنان، تلگرام در احساسی دو‎گانه تجربه می‎‎شود، احساسی که دامنه آن از خشنودی تا ناخشنودی در نوسان است. این احساس دوگانه موجب‎شده تا آن‎ها آثار و پیامدهای استفاده از تلگرام را در قالب احساسات خوشایند و ناخوشایند روایت کنند.

کلیدواژه ها:

پیام‎رسان فوری ، تلگرام ، جوانان بزرگسال ، تجربه زیسته ، پدیدارشناسی