بررسی نقش واسطه ای خودکارآمدی در رابطه ی بین ابهام نقش و حمایت سازمانی ادراک شده بر رفاه کارکنان بر اساس مدل تقاضا-منابع شغلی

زمینه و هدف : بهبود رفاه و حمایت از کارکنان سبب موفقیت سازمان شده است اگر سازمان کارکنان را مورد حمایت خود قرار داده آنهادر جهت ا فزایش عملکرد و دستیابی به اهداف سازمان تلاش می کنند. یافتن عوامل موثر بر رفاه کارکنان به سازمان ها جهت بهبود عملکرد و رسیدن به موفقیت کمک نموده است، از این رو این پژوهش در پی آزمون مدلی ازعوامل علی موثر بر رفاه کارکنان با میانجی گری خودکارآمدی در کارکنان دانشگاه رازی کرمانشاه بوده است. روش ­کار: روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها توصیفی- پیمایشی بوده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده که روایی صوری، روایی همگرا و روایی افتراقی متغیرها مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل داده ها با استفاده از رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری  با روش حداقل مربعات جزئی از طریق نرم افزار Smart PLs۳  انجام شده است.جامعه آماری شامل کلیه ی کارکنان دانشگاه رازی کرمانشاه که شامل ۴۹۰ نفر بوده است و  با استفاده از جدول مورگان ۲۱۵ نفر از آن ها  به عنوان نمونه انتخاب شده اند. یافته ها: یافته ها نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده و ابهام نقش هم به صورت مستقیم و هم با میانجی گری خودکارآمدی بر رفاه کارکنان موثر بوده است. نتیجه گیری : با توجه به یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت که ابهام نقش کارکنان می تواند فرسودگی عاطفی را افزایش داده و رفاه را کاهش دهد و حمایت سازمانی ادراک شده می تواند درگیری کاری را افزایش داده و رفاه را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

Perceived organizational support ، role ambiguity ، well-being ، self-efficacy ، university ، حمایت سازمانی ادراک شده ، ابهام نقش ، رفاه ، خودکارآمدی ، دانشگاه