پیش بینی روابط چند بعدی بدن - خود بر اساس آسیب کودکی و ادراک والدین با میانجی گری سبک های هویت در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

مقدمه: دانشجویان با ورود به محیط دانشگاه با چالش های متفاوتی از جمله نحوه برقراری ارتباط با همکلاسی ها روبرو هستند. هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی روابط چند بعدی   بدن - خود بر اساس آسیب کودکی و ادراک والدین با میانجی گری سبک های هویت در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان است. روش کار:  پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان در سال تحصیلی  ۱۴۰۲-۱۴۰۱ که۹۲۲۳ تن بودند و با استفاده از جدول مورگان، ۳۲۲ تن به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای(جامعه ناهمگن می باشد) انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی،” پرسشنامه روابط چند بعدی بدن - خود” (Multidimensional Body-self Relations Questionnaire)؛” پرسشنامه آسیب کودکی” (Childhood Trauma Questionnaire)؛  "مقیاس ادراک والدین” (Perceptions of Parent Scale) و”پرسشنامه سبک های هویت” (Identity Styles Questionnaire) بود. برای روایی ابزارها به پژوهش های پیشین اکتفا شد و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ محاسبه شد. تحلیل داده ها با استفاده ازالگوی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزارهای آماری اس پی اس اس نسخه ۲۴ و آموس نسخه ۲۴ انجام شد. یافته ها: بین آسیب کودکی و روابط چند بعدی بدن - خود  همبستگی مثبت، معکوس معنادار و ادراک والدین و سبک های هویت همبستگی مثبت و مستقیم و معنا دار وجود دارد (۰۱/۰>P).  سبک هویت هنجاری در رابطه بین آسیب کودکی و روابط چند بعدی بدن - خود  و همچنین سبک های هویت در رابطه بین ادراک والدین و روابط چند بعدی بدن -خود نقش میانجی داشت(۰۱/۰>P).  نتیجه گیری: روابط چند بعدی بدن - خود بر اساس آسیب کودکی و ادراک والدین با میانجیگری سبک های هویت قابل پیش بینی است. پیشنهاد می شود برای افزایش سطح آگاهی والدین با برگزاری دوره های آموزشی سبک های تربیتی وایجاد محیط سالم برای کاهش آسیب های کودکی جهت بهبود روابط چند بعدی بدن-خود استفاده شود.

کلیدواژه ها:

Multidimensional Body-Self Relations ، Traumatic Childhood ، Perception of Parents ، Identity Styles. ، روابط چند بعدی بدن -خود ،  آسیب کودکی ، ادراک والدین ، سبک های هویت.