بررسی و تحلیل نقاشی های پناهگاهی دوره میان سنگی

جامعه شناسان و باستان شناسان و نژادشناسان دوران زندگی بشر را به دوره های مشخصی به سه دوره پارینه سنگی، میان سنگی و نوسنگی تقسیم بندی کرده اند. در حقیت این تقسیم بندی بر مبنای استفاده آن ها از ابزار کارشان صورت گرفته است اگر این چه نژادهای چهارگانه کنونی در رنگ و ظاهر با یک دیگر تفاوت دارند هنرهای هریک از دوره های ابتدایی با مقتضایات زندگی آن دوره مستقیما مربوط است ولی عقیده بر آن است که این نژادها از نژاد انسان دانا هستند و این اختلاف ها بر اثر عوامل زیست محیطی به وجود آمده است و در تمام جوامع ابتدایی شناخته شده اند که آغاز و پایان هم زمانی ندارند. در زندگی انسان های ابتدایی، هنرآفرینی همچون: جادوگری به هیچ وجه کاری بیهود و تفننی نبود. انسان های ابتدایی هیچ گاه برای خیال پردازی، سرگرمی، خودفریبی یا در دل گفتن هنر نمی افریند. هنر ابتدایی در شمار ابزار کار و وسیله حل معضلات واقعی زندگی بود در عین حال، هم بیان آرزوها و امیدها می پرداخت. هم وسیله برآوردن آن ها بود بنابراین انسان های اولیه «شکارچیان نقاش عصر حجر» برای تامین خوراک خود به شکار می روند. از پوست آن ها برای خود پوشاک فراهم می کردند آن ها باور داشتند که نقاشی یک حیوان دراای قدرت جادوئی است که اگر حیوانی را نقاشی کنند. به آن حمله ور شوند در شکار خود موفقیت بیشتری خواهند در این مقاله سعی می شود که در حد امکان با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی شناخت بهتری از این اثر با رویکرد متفاوت ارائه گردد. با توجه به مباحث لازم در گردآوری و تهیه مطالب در این تحقیق بررسی نقاشی های پناهگاهی دوره میان سنگی (مزولیتیک) پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

هنر بدوی ، پریمیتیو ، میان سنگی ، مزولیتیک ، عصر حجر