تحلیل و بررسی هنر درمانی در دانش آموزان بد سرپرست

هنر به عنوان پدیده ای زیبایی شناختی از قدرت خاصی برخوردار است به گونه ای که می تواند نیروهای متعارض درون فردی ، بین فردی ، و جامعه را بهبود بخشیده و سازگاری بهتری را برای صاحب اثر هنر ایجاد کرده و بعضا مشکلات او را حل کند. علاوه بر درک و فهم حالات هیجانی و عاطفی مراجع به وسیله هنر از هنر می توان برای بهبود قدرت شناخت و ادراک افرادی که در شناخت و ادراک خود مشکلاتی دارند استفاده کرد و این خود پایه و اساس هنر درمانی است و هنر درمانی نیز خود شامل طیف گسترده ای از کاربردهای درمانی عناصر هنر است که در یکسوی این طیف ، هنر به عنوان وسیله ای برای ارتباط غیر کلامی موثر است و هنر در پیوند با تداعی کلامی و تفسیر آن وآثار هنری امکاناتی را فراهم می کند برای درک و فهم حالات هیجانی که در مراجع وجود دارد و در سوی دیگر طیف ، درمان از خود فرایند هنری مشتق می شود.هنر نقش مهمی در شخصیت کودکان و ظرفیت های روانی و اجتماعی دارد. هنر باعث شکوفایی استعدادها، افزایش توانایی، ارتقای سطح علمی و آموزشی در کودکان میشود.ذات هنر رهایی است و کودکان نیز بطور طبیعی خلاق هستند و همین امر باعث میشود کودکان راحت تر بتوانند با کارهای هنری ارتباط برقرار کنند و حین انجام کار هنری گذر زمان را حس نکنند. هنر بعنوان یک وسیله آموزشی غیرمستقیم علاوه بر مفرح و لذت بخش بودن باعث تقویت خلاقیت و توسعه توانایی های اجتماعی در کودکان میشود.برای استفاده از هنردرمانی، کودکان نباید حتما استعداد هنری زیادی داشته باشند و والدین باید به این نکته توجه کنند که هدف از هنردرمانی خلق یک اثر هنری ویژه نیست و ماحصل کار نباید بدون ایراد باشد.

کلیدواژه ها:

هنر درمانی ، زیبایی شناختی ، شخصیت ، توانایی اجتماعی ، شکوفایی استعدادها