بررسی اهمیت ارتباط بین فردی شاگرد-معلم و در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

یکی از زمینه های اصلی آموزش و پرورش موفق، آن است که معلم در نگاه دانش آموزان به عنوان چهره ای محبوب و دوست داشتنی جلوه کند و با این وی‍ژگی است که دانش آموز می تواند با برقراری یک رابطه عاطفی مثبت به معلم خود اعتماد کند، به درس و مدرسه علاقه مند شود و انگیزش درونی او برانگیخته می شود. یکی از مهمترین ارکان این ارتباط آن است که معلم و دانش آموز نسبت به همدیگر سابقه ذهنی منفی نداشته باشند. بدیهی است که هر یک از معلمان در برقراری ارتباط با دانش آموزان روش خاصی دارند که ناشی از شخصیت دانش آموزان و موقعیت مزبور است با این حال می توان در انواع روابطی که موجب افزایش کفایت و کنترل دانش آموزان شده است و انگیزش درونی ایشان را بهبود بخشیده است عمومیتی قائل شد. همچنین دانش آموزانی که از موقعیتهای تحصیلی برخوردارند، خانواده و جامعه با دیده ی احترام به آنان می نگرند. در جامعه با روحیه و نشاط بیشتری حضور خواهند یافت و در کنار اینها از هزینه های گزافی که از افت تحصیلی برآموزش و پرورش تحمیل می شود، کاسته خواهند شد. دستیابی به بهره وری و بهبود کیفیت نظام آموزشی را می توان اثر گذار ترین عامل در توسعه کشور ها دانست. تجارب کشورهای پیشرفته ای چون ژاپن در زمینه توسعه همه جانبه نیز حکایت از سرمایه گذاری بر روی منابع آموزشی و انسانی دارد.

کلیدواژه ها:

ارتباط بین فردی ، شاگرد ، معلم ، موفقیت تحصیلی