اثربخشی کارگروهی و آموزش یادگیری از دیدگاه معلمان ابتدایی شهرستان ملارد

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی کارگروهی و آموزش یادگیری از دیدگاه معلمان ابتدایی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت است از کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهرستان ملارد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ که طبق جدول مورگان تعداد ۲۸۸ نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های اثربخشی کارگروهی فریدمن به نقل از ابزری و همکاران (۱۳۸۹) با ۸ سوال و پرسشنامه کیفیت یادگیری نیومن به نقل از نعامی (۱۳۸۸) با ۱۲ سوال می باشد. برای بدست آوردن پایایی گویه ها نیز از روش محاسبه آلفای کرونباخ استفاده شد که برای پرسشنامه روانشناسی آموزش ابتدایی برابر با ۸۳/۰، برای پرسشنامه کیفیت یادگیری برابر با ۸۱/۰ بدست آمد که پایایی نسبتا خوبی را نشان می دهد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از بسته نرم افزاری SPSS ۲۲ استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که: بین دو متغیر اثربخشی کارگروهی و کیفیت یادگیری رابطه معناداری وجود دارد همچنین از لحاظ جنسیت نیز بین این دو متغیر رابطه معناداری وجود دارد. مقدار ضریب همبستگی پیرسون برای رابطه بین این دو متغیر منفی می باشد. بین عوامل اثربخشی کارگروهی و کیفیت یادگیری رابطه معناداری وجود دارد. همچنین تقریبا ۵۰ درصد از تغییرات متغیر کیفیت یادگیری توسط متغیر اثربخشی کار گروهی تعیین می شود.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، آموزش ابتدایی ، کیفیت یادگیری ، معلمان مدارس ابتدایی