نگرش کلی طراحی بیوفیلیک در ساختمان ها (مطالعه موردی: معماری و طبیعت)

همواره زندگی انسان ها با تاریخ رقم خورده است. امروزه با گذشت قرن ها شاهد تحوالت اساسی در سبک زندگی انسان ها هستیم. که تاثیر آن به خوبی در فضاهای شهری و ساختمان ها قابل رویت می باشد. درصدد آن خانه های قدیمی یک طبقه ای تبدیل به برج های چندین طبقه ای شده اند. و در نهایت انسان ها بسیار از نیاز فطری شان دورگشته اند. و دیگر بار آسایش و آرامشی را که باید از محیط داشته باشند را دریافت نمی کنند. معماری بیوفیلیک یکی از رویکرد های جدید در معماری امروز است. که با توجه به ذات روحی و جسمی انسان ها که نیازمند ارتباط با طبیعت است، سعی دارد با ادغام طبیعت در معماری و طراحی داخلی به طور گسترده بر روی الگوی سبک زندگی افراد تاثیر مثبت بگذارد. معماری در حال حاضر به دنبال ایجاد اشکال ساختمانی جدید و نوآورانه است که پایدارتر بوده و آسیب کمتری برای محیط زیست داشته باشد. در این پیگیری، معماران برای الهام گرفتن به طبیعت روی می آورند و از اصول طراحی بیومیمیک و بیوفیلیک برای ایجاد ساختمان هایی که هماهنگی بیشتری با دنیای طبیعی دارند، استفاده می کنند. استفاده از بیومیمیک و طراحی بیوفیلیک نتایج دلگرم کننده ای به همراه داشته است، زیرا معماران فرم ها و عناصر طبیعی را در پروژه های ساختمانی خود وارد می کنند. این رویکرد پتانسیل ایجاد پیشرفت های قابل توجهی در نوآوری و تحقیقات، به ویژه در زمینه هایی مانند نانوفناوری سبز و پایداری را دارد. علاوه بر این، گنجاندن عمدی طبیعت در طراحی ساختمان می تواند تاثیر مثبتی بر سلامت کارگران داشته باشد و منجر به کاهش سطح استرس و رضایت بیشتر فردی از محیط کار یا زندگی آنها شود. بنابراین، طراحی بیومیمیک و بیوفیلیک می تواند نقش کلیدی در دستیابی به یک محیط ساخته شده پایدارتر و سالم تر داشته باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی بیوفیلیک ، معماری ، ساختمان ، طبیعت ، الهام گرفتن ، بیومیمیک.