رابطه بین ابعاد سرمایه روانشناختی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه پیام نور ارومیه

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سرمایه روانشناختی ، و ابعاد آن با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور ارومیه بود. این پژوهش توصیفی از توع همبستگی و به شیوه زمینه یابی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان شاغل به تحصیل دانشگاه پیام نور ارومیه در سال ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ بود. نمونه آماری این پژوهش ، شامل ۳۷۵ نفر از دانشجویان بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷) و همچنین ، میانگین نمره دروس گذرانده سالیانه دانشجویان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه روانشناختی و ابعاد آن با پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین ، نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که از بین ابعاد سرمایه روانشناختی ، امیدوراری با ۱/۳۱ درصد، تاب آوری با ۸/۲۴ درصد و خودکارآمدی با ۱/۲۵ درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را به طور معنی دار پیش بینی کردند. همچنین ، در این پژوهش ، بین خوش بینی با پیشرفت تحصیلی رابطه پیش بینی کننده معنی داری نداشت . با توجه به نتایج به دست آمده می توان از مدل های پیشگیری از تفت تحصیلی و چهارچوب های نظری در توضیح پیشرفت تحصیلی اهمیت و جایگاه سرمایه روانشناختی دانشجویان به خصوص ابعاد امیدواری، تاب آوری، خودکارآمدی را مورد بحث و بررسی قرار داد.

کلیدواژه ها:

سرمایه روانشناختی ، پیشرفت تحصیلی ، دانشجویان دانشگاه پیام نور