بررسی کیفیت معماری در فضاهای آموزشی مدارس هنر و تصویرسازی

زمینه و هدف: پژوهش با هدف تحلیل وضعیت معماری فضای آموزشی به ویژه بخش های کارگاه عملی و آتلیه های هنرستان های داخلی می باشد. و با توجه به ساخت مدارس هنر و تصویرسازی در قالب مدارس عادی و عدم رعایت ضوابط و استانداردهای مدارس هنر و تصویرسازی (هنرستان ها)، در جهت رعایت اصولی این ساختمان ها پرداخته شده است. مواد و روش ها: برای دست یابی به اطلاعات لازم از روش کتابخانه ای- میدانی بهره گیری شده است. پژوهش به روش توسعه ای و کیفی در جهت بهبود و اصلاح مدارس هنر منجر می شود. یافته ها: پژوهش پیش رو حاکی از آن است که مدارس هنر و تصویرسازی (هنرستان ها) به هیچ عنوان پاسخگوی نیاز هنرجویان این مدارس نمی باشد. مطالعات نشان می دهند تاثیر فضا با ارتباط بصری، گفتگو و نشست و تعامل آموزش، ح ضور طبیعت و فضای سبز، سلسله مراتب دسترسی، فضای انعطاف پذیر، فضاهای نمایشگاهی، پویایی و انسجام، ریتم و توازن، اصول طراحی معماری ایرانی، تنوع و احترام شاخص گونه فضا؛ نقش به سزایی در پرورش خلاقیت و رشد هنرجویان این دارد و در تخصصی تر شدن هرچه بیشتر رشته های هنری موثر است. نتیجه گیری: با وجود اینکه امروزه تمایل به رشته های هنری و تحصیل در هنرستان ها برخلاف گذشته روبه افزایش است؛ یکی از عواملی که دانش آموزان و خانواده هایشان را در ا نتخاب رشته مردد می کند وجود هنرستان های غیر استاندارد و نامناسب می باشد که با بهبود وضعیت کنونی اثربخش می شود.

کلیدواژه ها:

مبانی طراحی معماری ، هنر و تصویرسازی ، فضای آموزشی ، مبانی نظری طراحی