خطایابی کد با استفاده از الگوریتم ژنتیک

با توجه به اینکه طولانی ترین مرحله از چرخه عمر نرم افزار نگه داشت آن است، مهندسان نرم افزار به دنبال یافتن روش هایی جهت خودکارسازی فرایندهای این مرحله هستند. در زمان نگه داشت بیشترین فعالیتی که انجام می شود مکان یابی خطا و ارائه نسخه جدید فاقد خطا است. علی رغم آزمون های زیادی که در زمان توسعه نرم افزار انجام می شود، همچنان خطاهایی ناشناخته در نرم افزار وجود داشته که کاربران را آزار می دهد. همچنین بخشی از خطاها اثرات جانبی ایجاد تغییرات در کد نرم افزار است. بنابراین یافتن راهی برای مکان یابی دقیق خطا به صورت خودکار اجتناب ناپذیر است. تاکنون کارهای زیادی در این حوزه انجام شده است که همگی به نوعی بر اثرگذاری جملات بر خروجی و نیز رفتار متفاوت آن ها در اجراهای موفق و ناموفق تمرکز دارند. در این مقاله روشی جهت مکان یابی دقیق خطای برنامه ارائه شده که در آن با استفاده از تابع برازندگی تعریف شده برای الگوریتم ژنتیک با حذف فاکتور بهینه محلی جملات کد و نیز جملات حاصل از برش بندی برحسب میزان خطادار بودنشان امتیازدهی شده و ارزیابی انجام شده نشان دهنده دقت آن است.

کلیدواژه ها:

آزمون نرم افزار ، نگه داشت نرم افزار ، خطا ، مکان یابی خطا ، الگوریتم ژنتیک