تاثیر فلسفه های آموزشی بر اصول یادگیری با نقش واسطه ای باورهای معرفت شناختی در بین اعضای هیات علمی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فلسفه های آموزشی اعضای هیات علمی بر اصول یادگیری با نقش میانجی باورهای معرفت شناختی انجام گرفت. روش تحقیق مورداستفاده در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به تعداد ۳۴۱ نفر بود و حجم جامعه نمونه به استناد جدول تعیین حجم نمونه سینگ و ماسکو برابر با ۱۸۱ نفر برآورد شد. روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم (برحسب دانشکده) و نمونه گیری در دسترس بود. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه فلسفه های آموزشی کانتی (۲۰۰۴)،اصول یادگیری سدلر و زیتلمن (۲۰۱۳) و باورهای معرفت شناختی شومر (۱۹۹۳) جمع آوری شد که اعتبار آنها به ترتیب ۸۴/۰، ۷۶/۰ و ۸۹/۰ محاسبه گردید. شد برای بررسی متغیرهای موردمطالعه از آزمون t تک گروهی، جهت روایی سازه از روش تحلیل عاملی تاییدی و برای آزمون فرضیه های پژوهشی از روش معادلات ساختاری با کمک نرم افزارهای SPSS۲۰ و Lisrel۸ استفاده شد. نتایج یافته های پژوهش نشان داد که میزان تاثیر متغیر فلسفه های آموزشی بر اصول یادگیری و باورهای معرفت شناختی به ترتیب ۵۹/۰ و ۵۲/۰ است و این تاثیر نیز معنیدار بود. همچنین اثر فلسفه های آموزشی بر اصول یادگیری با میانجیگری باورهای معرفت شناختی ۱۱/۰ بود و این تاثیر نیز معنیدار دار بود؛ بنابراین متغیر فلسفه های آموزشی با اصول یادگیری و باورهای معرفت شناختی رابطه مثبت و معنیدار داشت. همچنین نقش میانجی باورهای معرفت شناختی در رابطه بین فلسفه آموزشی و اصول یادگیری تایید شد.

کلیدواژه ها:

فلسفه های آموزشی ، اصول یادگیری ، باورهای معرفت شناختی ، اعضای هیات علمی