اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در هوش هیجانی و انگیزه تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره اولمتوسطه تبریز

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در هوش هیجانی و انگیزه تحصیلی در دانش آموزاندختر دوره اول متوسطه تبریز بود. این پژوهش در مقوله طرح های شبه تجربی به حساب می آید. جامعه آماری شامل کلیهدانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول ناحیه یک تبریز به تعداد ۶۰۴۰ نفر در مدارس دولتی و ۲۷۸۴ نفر در مدارس غیردولتی بود جهت تعیین نمونه ۳۰ نفر به صورت خوشه ای از جامعه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروهمساوی (کنترل و آزمایش) تقسیم شدند. ابتدا، یک پیش آزمون از هردو گروه با پرسشنامه های استاندارد انگیزشیتحصیلی هارتر ۱۹۸۱ و آزمون هوش هیجانی بار ان - ۱۹۸۰ بعمل آمد سپس آموزش مهارت های زندگی ورنون( ۱۳۹۵ ، ترجمه فیروزبخت )، فقط به گروه آزمایش داده شد و درنهایت بعد از یک ماه پس از آموزش مجددا از هر دو گروهپس آزمون بعمل آمد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی ( کوواریانس) استفاده شد. یافته ها در نرمافزار spss نشان دادند که در پس آزمون بین میانگین نمرات هوش هیجانی و انگیزه تحصیلی گروه آزمایش و گروهکنترل تفاوت معناداری وجود نداشت. به عبارت دیگر آموزش مهارت های زندگی باعث بهبود هوش هیجانی و انگیزهتحصیلی در دانش آموزان نگردیده است.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، هوش هیجانی ، انگیزه تحصیلی.