فعالیت های جسمانی در مدیریت استرس مدیران با روش فراترکیب

مقدمه: در طول شیوع بیماری کووید ۱۹ ، مدیران تنشهای اضافی را در ارتباط با بر عهده گرفتن مسئولیت کارکنان در زمان بحرانجهانی تجربه کردند. حفظ سطح بالای فعالیت فیزیکی در این گروه خاص احتمالا به حفظ مهارتهای مدیریتی و وضعیت سلامتیبه استاندارد مورد نیاز کمک کرده است. هدف این بررسی استدلالی، تایید دامنه علمی علاقه به موضوع فعالیت فیزیکی در میانمدیران به عنوان یک استراتژی مقابله با تنش در طول شیوع بیماری است .مواد و روشها: برای این بررسی سیستماتیک، شش مطالعهانتخاب شد (دو مطالعه توصیفی کیفی، سه مطالعه مقطعی و یک گزارش). معیارهای شامل بودن به شرح زیر بودند: مطالعاتی که برتنش، فعالیت فیزیکی و مدیران تمرکز داشته باشند؛ مطالعاتی که در سالهای شیوع بیماری کووید ۱۹ و با متن کامل در دسترسباشند. معیارهای استثنا برای مطالعاتی بودند که گروه مدیران مشخص نشده باشد. تعداد شرکت کنندگان مطالعه در محدوده ۲۰ تا۲۵۵ نفر بود .نتایج: فراوانی ورزش کافی و مناسب برای نیازهای خاص مدیران، به ویژه در زمان دشوار شیوع بیماری کووید ۱۹ ، کافی نبود.نتیجه گیری: مدیران به طور قابل توجهی از نقش ورزش در کاهش تنش و بهبود سلامتی آگاهی داشتند، به ویژه در طول شیوعبیماری. با این حال، این موضوع منجر به افزایش فعالیت فیزیکی بیشتر در این گروه نشده است. احتمالا مواجهه بیشتر رهبران باعادات واقعی فعالیت فیزیکی روزانه خود، بر تامل آنها در مورد این موضوع و مبدل شدن آن تاثیر می گذاشت.

کلیدواژه ها:

مدیران ، تمرین ، کووید ۱۹ ، مدیریت استرس ، فعالیت جسمانی