اثربخشی طرحواره درمانی در مادران دانش آموزان بر اختلال پرخاشگری آنان

این تحقیق با هدف اصلی اثربخشی طرحواره درمانی در مادران دانش آموزان بر اختلال پرخاشگری آنان انجامگرفت. روش پژوهش شبه آزمایشی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل دانش آموزان پرخاشگر دوره ابتداییشهرستان چالوس بودند و حجم نمونه آماری این پژوهش بر اساس نوع پژوهش ۴۰ نفر و به روش نمونه گیریتصادفی برگزیده شدند. پرسشنامه پرخاشگری ابزار مورد استفاده بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها پس از جمعآوری داده ها، در رایانه تحت برنامه SPSS۲۴ ثبت و از آمار توصیفی که شامل توزیع فراوانی و درصد آن استفاده شد و در بخش آمار استنباطی نیز به منظور پیداکردن تاثیر طرحواره درمانی در مادران دانش آموزان بر اختلالپرخاشگری از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج نشان دادند استفاده از طرحواره درمانی در مادراندانش آموزان بر اختلال پرخاشگری کودکان موثر است؛ با توجه به اثربخشی استفاده از روش طرحواره درمانی بهمشاوران و مدیران پیشنهاد می شود تا در روند فعالیت حرفه ای خود استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، اختلال پرخاشگری ، دانش آموزان ابتدایی