دلبستگی نا ایمن به پدر بعداز وقوع حمله پنیک(panic attack) کودک ۵/۵ساله

توجه به مسائل مربوط به سلامت روانشناختی، مخصوصا در کودکان از اهمیت ویژه ای در جهان برخوردار می باشد زیرا اکثر پایه های اختلالات روانشناختی در دوران کودکی پی ریزی می شود اثرات اضطراب و اسیب های ناشی از استرس های شدید می تواند در کودکان منجر به اختلالات شدیدتری گردد نویسندگان در این مقاله یک مورد کودک ۵/۵ساله ای گزارش را کرده اند که کودک بعد از تجربه چندین دوره حملات اضطرابی(حمله پنیک) دچار دلبستگی یا وابستگی شدید به پدر گشته است. کودک توسط QEEG ، آزمون کانرز(Conner Rating Scale-Rvise)نسخه والدین، مقیاس اضطراب کودکان اسپنس Spence Children’s Anxiety Scale (SCAS)مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس توسط دارو و نوروفیذبک لورتا، مشاوره روانشناسی تحت درمان قرار گرفت که بعداز جلسه۳۰ در QEEGکاهش سطح اضطراب مشاهده شد ولی در وابستگی و دلبستگی ناایمن کودک به پدر تغییراتی مشاهده نشد. لذاوجود رویکر فراتشخیصی و ابعادی در ارزیابی مورد های نادر و ایجاد پروتکل های درمانی براساس هر اختلال مهم و ضروری می باشد

کلیدواژه ها:

دلبستگی ، لورتا ، پنیک