تحلیل مشارکت کودکان جهت افزایش حس تعلق در طراحی خانه کودک با رویکرد معماری پایدار

در این پژوهش سعی شده برای یافتن عوامل موثر در ارتقای کیفیت مشارکت معمار و کودک و افزایش حس تعلق در کودکان از طریق یافتن این سوال که چه عواملی در مشارکت با کودکان باعث افزایش حس تعلق آن ها در خانه کودک می شود. هدف این پژوهش کیفی، استخراج و معرفی ویژگی های اثربخش در افزایش حس تعلق کودک در فرآیند طراحی معماری برای کودکان است. جمع آوری داده ها به روش کتابخانه ای، تحلیل محتوا به روش فراترکیب، دسته بندی داده ها در MAXQDA، بررسی روایی استنتاج ها با ابزار گلین، سنجش فراوانی ویژگی های استنتاج شده در Excel، انجام شد. پایایی نتایج با نظرسنجی از معماران و اعتبارسنجی پاسخ ها با آزمون های تی تک نمونه ای و فریدمن، در SPSS انجام شد. با تحلیل این داده ها در این پژوهش به فراهم شدن زمینه مشارکت معمار و کودک حضور فعال و مداوم کودکان در طول فرایند طراحی در کنار معمار؛ ایجاد افزایش حس تعلق و تقویت ویژگی های خاص در طراحی معماری برای کودکان دست یافته ایم.

کلیدواژه ها:

خانه کودک ، کودک ، حس تعلق ، پایداری.